Σώζονται στοιχεία από την εξωτερική του οχύρωση, αλλά όχι από τις εσωτερικές του εγκαταστάσεις.

Πιθανολογείται ότι υπήρχε κάποιο κεντρικό κτίσμα, του οποίου τη θέση κατέλαβε αργότερα ο ναός της Αγίας Παρασκευής που υπάρχει και σήμερα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η κλίμακα ανόδου που ξεκινά από το κάτω σημείο του βράχου είναι σκαλιστή πάνω σ' αυτόν και καταλήγει στην είσοδο του Κάστρου, όπου υπάρχει ημικυκλικός πυργίσκος.

Η χρονολόγησή του τοποθετείται στα Βυζαντινά χρόνια από όλους τους ιστορικούς που το αναφέρουν (σύγχρονο με το Κάστρο των Απολίχνων, κατά τον Ζολώτα), ωστόσο δεν έχει γίνει καμία αρχαιολογική έρευνα σ' αυτό, για περαιτέρω τεκμηρίωση. Η ονομασία «Κάστρο της Ωριάς» δείχνει από μόνη της τη βυζαντινή προέλευση του οχυρού και απηχεί τη διαδεδομένη, σε όλο τον ελληνικό χώρο, παράδοση για την ωραία κόρη που πέφτει και σκοτώνεται από το κάστρο όταν το παίρνουν οι εχθροί. Οι ντόπιοι το ονομάζουν επίσης «Καστράκι της Αγίας Παρασκευής» από το ομώνυμου εξωκλήσι που υπάρχει εκεί.